جواد سلیمی، یکی از معدود آدم‌هایی است که بعد از شکست سنگین در کارش موفق شده است بار دیگر سر پا بایستد و با رانندگی در ناوگان اسنپ ماهانه بیش از ۹ میلیون تومان درآمد داشته باشد. از آنجایی که قیمت‌های سامانه هوشمند حمل‌نقل اسنپ کمتر از کرایه آژانس است، چگونگی دستیابی به درآمدهای بالا در بین رانندگان این سامانه برای بسیاری از ما جای سوال است. برای آشنا شدن با فوت‌وفن‌های یک راننده موفق با جواد سلیمی به گفت‌وگو نشستیم و او از رمز و راز موفقیتش در ناوگان اسنپ و دوباره سر پا شدنش پس از ورشکستگی پرده برداشت.
چند سال‌تان است و کارتان را از کی در اسنپ آغاز کردید؟
من متولد ۱۳۴۳ هستم. از آذر سال گذشته کارم را شروع کردم، حدود ۹ ماه می‌شود.
قبل از اسنپ محل درآمدتان از کجا بود و چطور با اسنپ آشنا شدید؟
من مدیر شرکت فروش بتن بودم و به تمام نقاط تهران بتن می‌فروختیم. به همین دلیل به غیر از تهرانپارس و افسریه اکثر نقاط تهران را می‌شناسم. به خاطر رکود ساخت‌وساز شرایط کارم طوری شد که حدود یک سال و نیم پیش شرکت را تعطیل کردیم. بعد از تعطیلی شرکت یکی از همکارانم برای کار رفت آژانس و به من هم پیشنهاد کرد بروم. چند روزی رفتم ولی از کارشان خوشم نیامد. کار آژانس آنقدر کم است که شطرنج بازی می‌کنند و چایی می‌خورند. برای من که از جوانی کار کرده بودم خیلی سخت بود. من قدرت دارم و باید کار کنم و درآمد داشته باشم. دخترم با دوستانش از اسنپ استفاده می‌کردند و به من گفت: «بابا می‌تونی به جای آژانس بری اسنپ». من ۲۵ سال با ماشین خودم رفتم سر کار و برگشتم و اگر ماشینم خراب می‌شد با ماشین همسایه‌مان می‌رفتم. آنقدر تاکسی سوار نشده بودم که حتی نمی‌دانستم تاکسی سوار شدن چطوری است. ولی روزگار چرخید و راننده شدم.
درآمد فعلی‌تان از اسنپ چقدر است؟
الان به طور معمول روزانه بین ۳۰۰ تا ۳۳۰ هزار تومان از رانندگی اسنپ درآمد دارم که ماهانه بین ۹ تا ۹.۵ میلیون تومان می‌شود.
کارتان را در اسنپ با روزی چند ساعت شروع کردید و به روزی چند ساعت رساندید؟
از اول به صورت تمام‌وقت در اسنپ کار کردم و اوایل حدود ۱۵۰ هزار تومان در روز درآمد داشتم. من به اندازه‌ای که توانش را دارم کار می‌کنم، تا جایی که بدنم و اعصابم بکشد، و مسافرم را اسیر و ابیر نکنم. چون سعی می‌کنم در مناطق اطراف منزلم در غرب تهران کار کنم همیشه نزدیک هستم و اغلب برای خوردن صبحانه، ناهار و شام به خانه برمی‌گردم. خوبی غرب تهران این است که اسنپ‌خور زیادی دارد و درخواست زیاد می‌آید.
شب تا صبح را هم کار می‌کنید؟
نه، به هیچ عنوان. معمولا ۵.۵ صبح، نماز که خواندم، تلفنم را روشن می‌کنم. تلفنم که آنلاین شد با اولین درخواست از خانه می‌زنم بیرون. شب هم هر وقت کارم تمام شد برمی‌گردم، بین ساعت ۱۰ تا ۱۱، بستگی به میزان درآمد روزانه‌ام دارد. گاهی مجبور می‌شوم بیشتر کار کنم. به طور معمول در ماه یکی، دو روز برای خودم مرخصی در نظر می‌گیرم و با خانواده‌ام وقت می‌گذرانم.
چطور با رانندگی در اسنپ آن هم با این قیمت‌های کم به چنین درآمد بالایی دست پیدا کردید؟
دلیلش این است که معمولا تا درآمد یک روزم به ۳۰۰ هزار تومان نرسد کار را تعطیل نمی‌کنم. امتیازم بالاست و همیشه مسافر دارم و روزانه بین ۲۰ تا ۳۲ مسافر سوار می‌کنم.
رمزتان برای رسیدن به درآمد بالا در اسنپ چیست؟
من شغل قبلی‌ام نقشه‌برداری بود؛ محاسبه‌ام خوب است. درخواست مسافر که برایم می‌آید حساب می‌کنم که آیا می‌توانم در کمتر از دو دقیقه به او برسم. از نظر من یک راننده خوب اسنپ باید بتواند مسافرش را زود سوار کند. زود رسیدن مسافر به مقصد دست ما نیست و مسیریاب می‌گوید از کدام مسیر برویم که شلوغ و پرترافیک نباشد. شما خودت اگر مسافر اسنپ باشی و ۵.۵ صبح ماشین بگیری، دوست داری اسنپت سریع سوارت کند و دوست نداری معطل شوی. من معمولا مسافرم را طوری انتخاب می‌کنم که بتوانم بین ۳۰ ثانیه تا ۲ دقیقه خودم را به او برسانم. گاهی انقدر به مسافرم نزدیکم که می‌گویم آقا پشت سرت را نگاه کنی من را می‌بینی. به نظرم اگر همه راننده‌ها سعی کنند نزدیکترین مسافر را انتخاب کنند خیلی بهتر می‌شود.
تهران را خیلی خوب می‌شناسید و مسیرها را راحت پیدا می‌کنید؟
من فقط تهرانپارس و افسریه را بلد نیستم و اصلا آن سمت‌ها نمی‌روم. می‌دانم که مسیریاب هر جا بخواهم می‌رساند ولی اگر جایی که وارد نیستم بروم دیگر نمی‌توانم زمان دقیق رسیدنم به مسافر را تشخیص دهم و برای پیدا کردن مبدا مسافر باید زمان بگذارم. غیر از شرق هر جای دیگر تهران باشم برای پیدا کردن مسافر نیازی به مسیریاب ندارم. حتی می‌دانم الان دنده عقب بگیرم بهتر است، یا از کوچه‌های فرعی بروم.
رانندگی را دوست دارید؟ با توجه به ترافیک و ازدحام تهران اذیت نمی‌شوید؟
سعی می‌کنم هرگز در ترافیک نمانم. مسیریاب کلا از ترافیک گریزان است و مسیرهای خوبی پیشنهاد می‌دهد. بعضی زمان‌ها چاره‌ای نیست و ما هم توی ترافیگ گیر می‌افتیم. ولی چه می‌شود کرد؟ این شغل ایجاب می‌کند که صبور باشید. بعضی وقت‌ها مسافر از حوصله می‌رود، مریض است یا مریض دارد، نباید با این مسافرها بحث کرد.
از دشواری‌های کار در اسنپ بگویید.
گاهی برخورد بعضی مسافرها زننده است. من شخصا برخوردهای زننده مسافر را می‌گذارم به حساب اینکه شاید مشکلی دارد و از جایی اعصابش خورد است. ممکن است شمای مسافر چیزی را جا گذاشته باشید و چهار طبقه برگردید بالا و وقتی بر‌گشتید یادتان برود سلام کنید. من یادتان می‌اندازم و سلام می‌دهم. نه اینکه نیازی به سلام شما داشته باشم، این یک انرژی مثبت می‌دهد و خستگی آن چهار طبقه را درمی‌آورد.
یک بار خانمی را سوار کردم مسیریاب مسیری را نشان داد که هشت دقیقه‌ای می‌رسیدیم. وقتی مسافر دید مسیر تغییر کرده خواست پیاده شود. هر چه برایش توضیح دادم اگر از این مسیر برویم زودتر می‌رسیم گفت نه می‌خواهم پیاده شوم. اصرار کردم از مسیری که شما بگویید می‌رویم ولی پیاده شد و رفت. من خیلی از برخورد این مسافر ناراحت شدم. شغل ما از این چیزها هم دارد.
در کل با وجود همه این‌ها از کار در اسنپ راضی هستید؟
من اگر از کاری راضی نباشم انجامش نمی‌دهم. همیشه معتقدم هر کاری می‌کنیم باید از آن لذت ببریم و اگر غیر از این باشد کار نمی‌کنم. خدا را شکر که توانایی کار کردن به من داده تا محتاج کسی نباشم. بعضی مسافرها به من می‌گویند خدا بیامرزد رفتگان کسی که اسنپ را راه انداخت. اسنپ شرایطی ایجاد کرده که بیشتر به نفع مسافر است. تا به حال هیچ سیستمی در کشور ما کار نکرده بود که ۹۹ درصد از استفاده‌کننده‌ها چه راننده و چه مسافر راضی باشند. آن یک درصدی هم که راضی نیستند کلا آدم‌های ناراضی‌ای هستند، از خودشان، از خانواده‌شان، از زندگی‌شان ناراضی‌اند.
با توجه به اینکه ماهی ۹ میلیون تومان درآمدتان است آیا فکر می‌کنید همچنان در اسنپ جای پیشرفت بیشتری دارید؟
من باید درآمدم را به ۱۲ میلیون برسانم و فکر می‌کنم توانایی‌اش را دارم. مشکلات کار قبلی‌ام با بلاهایی که سرم آورد بهم ثابت کرد توانایی عوض کردن شرایط را دارم.